“พระคุณ”

       คุณสเปญเล่าให้ผมฟังว่า “ทำไมเขาเดินทางมาบริหารงานที่ The Prince Royal College ทั้งที่ไม่มีเงินเดือนให้ แถมต้องทิ้งเงินปีละหลายล้านบาท เพื่อมาทำงานโดยที่ไม่มีผลตอบแทนเลย”เขาบอกกับผมว่า เพราะ “พระคุณ”

       เมื่อตอนคุณสเปญจะเข้าเรียน ม.1 คุณพ่อคุณแม่เสียชีวิตหมด ทำให้เป็นเด็กกำพร้าไม่มีญาติสักคนจะมาดูแล  พร้อมกับชี้ไปอีกทางแล้วบอกว่า ครูซึ่งเป็นฝรั่งนำเขาไปเลี้ยงซึ่งอยู่ภายในโรงเรียนปริ๊นซ์ จาก ม. 1 ถึง ม. 6 ซึ่งเขาถือว่าเป็นผู้มีพระคุณอย่างมาก

       หลังจากนั้นก็ได้มีโอกาสเดินทางศึกษาต่อที่ต่างประเทศ ทำงานกับบริษัทที่มีชื่อเสียงระดับโลก ประสบความสำเร็จในตำแหน่งอาชีพการทำงานอย่างยิ่งใหญ่ วันหนึ่งก็มีผู้หลักผู้ใหญ่ในปริ๊นซ์โทรติดต่อให้เข้ามาช่วยบริหาร คุณสเปญเล่าต่อไปว่าเขาไม่ต้องใช้เวลาตัดสินใจมากนัก เพราะถึงเวลาที่เขาจะต้อง “ตอบแทนพระคุณ” แม้ว่าจะไม่ได้ผลตอบแทนจากการทำงาน

       ผมไม่แปลกใจเลยว่าทำไมเขาถึงประสบความสำเร็จ เพราะเขาเป็นคนที่มีทัศนคติที่ยอดเยี่ยมมาก  เป็นมนุษย์ทำงานอย่างจริงจัง  ทำงานได้ด้วยความรวดเร็ว

       คำว่า “พระคุณ” เป็นอะไรที่ยิ่งใหญ่มากๆ  คนที่มีความกตัญญูต่อผู้มีพระคุณทุกคนไม่ว่าจะเป็นพ่อ แม่ ญาติพี่น้องส่วนใหญ่แล้วจะประสบความสำเร็จหรืออย่างน้อยพวกเขาก็เป็นคนที่มีความสุขอย่างยิ่งใหญ่ในการทำงาน  ในการใช้ชีวิตประจำวัน  ถือว่าเป็นคนดีที่เราควรยกย่อง นำมาเป็น Role Model 

       ผมอยากเห็นคนโปรซอฟท์ทุกคนมีความกตัญญูต่อองค์กรของเรา  ต่อหัวหน้าของเราที่พร่ำสอนการทำงานให้เราเก่ง ให้เราได้เป็นงาน  ไม่อยากให้พวกเราคิดว่ามันเป็นหน้าที่  แต่อยากเห็นคนโปรซอฟท์ทำอะไรก็แล้วแต่ต้องทำด้วยความรัก  ความเอื้ออาทร ความโอบอ้อมอารี  เราอยู่บ้านหลังเดียวกันแล้ว เรากินข้าวหม้อเดียวกันเราต้องรักใคร่กลมเกลียวกันสร้างอนาคตที่ยิ่งใหญ่ร่วมกัน  อย่าไปให้คุณค่ากับคนที่ไม่มีสัจจะ ไม่รักษาสัญญาอะไร  คนพวกนั้นเป็นแค่คนฉวยโอกาส ทำงานไปวันๆเพียงเพื่อรอโอกาสใหม่ๆเท่านั้น  ผมไม่อยากเห็นคนโปรซอฟท์เป็นคนที่ “ไม่มีรากแก้ว”