คำที่พ่อสอน

"พ่อไม่มีทรัพย์สมบัติอะไรให้ลูกเลย นอกจากให้การศึกษา ถ้าอยากได้ดีให้ตั้งใจเรียน ไม่อยากให้ลำบากเหมือนพ่อ"   

       คำสอนดังกล่าวยังคงอยู่ในความทรงจำของผมจนถึงทุกวันนี้  ตลอดเวลาที่ผ่านมาจากเด็กบ้านนอกคนหนึ่งจนเติบโต 
พ่อแม่ให้คำแนะนำ ให้คำสอนไม่มากนัก ส่วนใหญ่สอนให้เป็นคนดี  ซื่อสัตย์สุจริต อย่าติดเหล้าเมายา  พ่อแม่ไม่เคยมาจ้ำจี้จ้ำไชว่าต้องทำอย่างโน้นต้องทำอย่างนี้

       สิ่งที่ทำให้ผมเติบโตมาถึงทุกวันนี้ก็เพราะผมมีแรงบันดาลใจที่ยิ่งใหญ่ว่าสักวันเราต้องไม่ลำบากยากจน เราต้องทำให้พ่อแม่มีความสุข  เป็นที่พึ่งของครอบครัวให้ได้  ทำให้ผมทำงานอย่างขยันขันแข็งไม่เหน็ดเหนื่อยต่อการทำงาน   ทุ่มเทให้กับการทำงานอย่างหนักมาโดยตลอด
 
       ตลอดเวลาสองปีที่เชียงใหม่ ผมได้ใช้เวลาฟูมฟัก ถ่ายทอดประสบการณ์ สอนแนวทางในการทำงาน แนวทางการบริหารงานแทบทุกวันไม่ได้ขาด  ก็เพราะหวังไว้ว่าสักวันหนึ่งพนักงานที่นี่จะเติบใหญ่รับผิดชอบงานที่ท้าทายต่อไป

       ถึงเวลาแล้วที่ผมขอนำคำที่พ่อสอนมาบอกกับน้องๆทุกคนแม้ว่าจะไม่เหมือนกันทุกคำพูดว่า  "ต่อไปนี้พวกเราทุกคนต้องทำงานอย่างขยันขันแข็ง ทำงานอย่างเต็มที่อย่างสุดความสามารถ ให้พัฒนาตนเองอยู่ตลอดเวลา  อย่าเห็นแก่ตัว อย่าเห็นแก่ความสบาย อย่าเอาเปรียบเพื่อนร่วมงาน  พวกเราต้องรักษาธุรกิจที่บรรพบุรุษ(รุ่นพี่ๆ)เขาสร้างกันขึ้นมา พวกเราต้องช่วยกันสร้างองค์กรให้เติบโตอย่างยิ่งใหญ่และยั่งยืนสืบไปเพื่อคนรุ่นหลัง"   

       วันเวลานับจากนี้ไปก็เป็นหน้าที่ของทุกคนที่จะต้องสร้างสรรค์ผลงานเพื่ออนาคตของพวกเราเอง  พี่ๆก็ต้องเป็นตัวอย่างที่ดีให้กับน้องๆ  น้องๆทุกคนก็ต้องเป็นความหวังให้กับองค์กรต่อไป  ส่วนผมก็คงไม่ต่างกับพ่อแม่ที่รอดูความสำเร็จอันยิ่งใหญ่ของลูกๆทุกคน 




บทความโดย : คุณวิโรจน์  เย็นสวัสดิ์  |  Facebook