หิวกระหายใฝ่หาความสำเร็จ

       ตลอดเวลาในชีวิตของวิโรจน์มีแรงปรารถนาที่จะประสบความสำเร็จในอาชีพการทำงานอย่างมาก เขามีความรักและลุ่มหลงในซอฟท์แวร์อย่างสุดใจเพราะซอฟท์แวร์ได้เพิ่มประสิทธิภาพในการทำงานให้กับทุกคน เขาได้ศึกษาหาความรู้อย่างต่อเนื่องและยาวนาน เป็นความหิวกระหายในการหาความรู้และนำความรู้ที่ได้มาพัฒนาซอฟท์แวร์ให้มีคุณภาพที่ดีอย่างต่อเนื่อง

       ซอฟท์แวร์ของโปรซอฟท์จะต้องได้รับการวิจัยออกแบบและพัฒนาให้มีความสามารถทัดเทียมหรือดีกว่าซอฟท์แวร์ต่างประเทศให้ได้ วิโรจน์คิดว่าคนไทยสามารถพัฒนาซอฟท์แวร์ให้ดีกว่าซอฟท์แวร์ต่างชาติได้อย่างแน่นอน  บางคนไม่เชื่อว่ามันจะเป็นไปได้แต่สำหรับพวกเราชาวโปรซอฟท์เชื่อมั่นว่ามันเป็นไปได้แน่นอน ขอให้คนโปรซอฟท์สู้ยิบตา อย่าท้อถอย อย่าท้อแท้ต่อปัญหาและอุปสรรคต่างๆที่จะเกิดขึ้น

       ในความคิดที่ต่างออกไปของวิโรจน์นั้นเขาได้ประกาศวิสัยทัศน์ที่ชัดเจนออกมาว่าโปรซอฟท์จะต้องสร้างเมือง สร้างคน สร้างธุรกิจที่เชียงใหม่ให้ได้  ที่เชียงใหม่เขาจะทำให้คนจำนวนมากที่ไม่จำเป็นต้องจบคอมพิวเตอร์ก็สามารถเขียนซอฟท์แวร์ที่มีคุณภาพได้ โดยเขาจะทำการฝึกอบรมคนด้อยโอกาส คนยากจน ให้มีความรู้ความสามารถทางด้านคอมพิวเตอร์ผ่าน Softbank Academy ที่เขาได้สร้างสถาบันนี้คิดมาเพื่อเน้นทางด้านปฏิบัติโดยเฉพาะ ขอให้ทุกคนรักและลุ่มหลงในงานที่ทำและชอบเรียนรู้ในงานอย่างสุดกำลังเชื่อว่าไม่ยากที่เราทุกคนจะประสบความสำเร็จ และให้คิดอยู่เสมอว่าถ้าคิดจะทำอะไรแล้วขอให้ทำอย่างเต็มที่อย่างสุดกำลังและจงทำให้ดีที่สุดอย่าท้อแท้ แล้วเราจะได้ไม่ต้องมานึกเสียดายในภายหลังว่าทำไมเราถึงไม่เต็มที่กับมัน ถ้าเราได้ทำอะไรที่สุดๆและเต็มที่ไปแล้ว แพ้หรือชนะเราควรยอมรับกับผลที่มันจะเกิดขึ้น
 
       ชีวิตของคนเรามันสั้นนักจะตายเมื่อไหร่ไม่รู้ ต้นปีที่แล้วผมได้ไปงานศพเพื่อนรุ่นพี่ที่เป็นผู้สอบบัญชี ชื่อพี่สวอง บุญมี ที่เพชรบูรณ์ซึ่งเสียชิวิตด้วยโรคมะเร็งด้วยวัยเพียง 52 ปีเท่านั้น เป็นรุ่นพี่ที่ผมได้ให้ความเคารพนับถืออย่างมาก เราสองคนได้ร่วมกันต่อสู้กับบางอย่างมาด้วยกัน ทำให้ผมได้คิดว่าอีกไม่นานเราก็คงต้องตายจากโลกใบนี้อย่างแน่นอน เราทุกคนต้องเตรียมตัวตายตั้งแต่วันนี้ ผมยังมีบางสิ่งบางอย่างที่ยังทำไม่เสร็จ ผมต้องต่อสู้กับมันแม้ว่าจะยากเย็นแสนเข็ญอย่างไรก็ตาม  ผมตั้งใจว่าจะสร้างงานที่เชียงใหม่ก่อนที่ผมจะตายไป สักหนึ่งหมื่นตำแหน่ง  เรื่องนี้จะได้รับการถ่ายทอดจากคนโปรซอฟท์จากรุ่นสู่รุ่น คนเราเกิดมามีแต่ตัวเปล่าๆไม่ได้นำอะไรมา กางเกงในตัวเดียวยังไม่มีติดตัวมาเลย  มาถึงวันนี้แม้เราจะตายเราก็ยังมีเสื้อผ้าติดตัวยังไงก็กำไรชีวิตอยู่แล้ว ไม่เห็นมีอะไรต้องกลัวอีกต่อไป ผมจะบริหารบริษัทซอฟท์แวร์ในมิติใหม่ๆที่ไม่มีที่ไหนเขาทำกัน ในโลกของความเป็นจริงไม่มีอะไรผิดและถูกทุกเรื่อง ต่อไปนี้ไม่มีอะไรเลยที่ผมจะไม่ได้ทำตามใจที่ต้องการถ้าผมเห็นว่าสิ่งนั้นเป็นสิ่งที่ดีและถูกต้อง ผมจะทำบริษัทซอฟท์แวร์ในมิติใหม่ซึ่งจะเป็นบริษัทในอุดมคติที่อยากให้เกิดขึ้นมานานหลายปีแล้ว  




บทความโดย : คุณวิโรจน์  เย็นสวัสดิ์  |  Facebook