จากเด็กบ้านนอกที่หัวใจไม่ยอมแพ้

จากเด็กบ้านนอกที่หัวใจไม่ยอมแพ้
       ผมเติบโตมาจากเด็กบ้านนอกที่ยากจน  ผมเป็นลูกชาวนาบ้านเกิดอยู่ที่บ้านห้วยค้อ อำเภอชนบท จังหวัดขอนแก่น


เริ่มทำงานบัญชีขณะที่ยังเรียนอยู่รามคำแหง
       ตอนที่เรียนบัญชี ผมก็ยังไม่ทราบว่าตนเองชอบอะไร  อยากจะทำงานอะไรเพราะสมัยก่อนไม่มีข้อมูลข่าวสารไม่มี      อินเทอร์เน็ต เหมือนทุกวันนี้จึงไม่ทราบความก้าวหน้าในสายงานที่ตนเองเรียนว่าเป็นอย่างไรบ้าง จำได้ว่าตอนที่เรียนวิชาการวางรูประบบบัญชีได้มีโอกาสไปศึกษาดูงานที่ปูนซิเมนต์ ผมได้ถามพนักงานปูนซิเมนต์ไทยว่าถ้าจบแล้วมีโอกาสทีจะได้ทำงานที่ปูนไหมครับคำตอบที่ผมได้รับคือ"ได้ครับแต่ที่นี่รับคนที่ได้เกรด 3.3 ขึ้นไป ส่วนใหญ่รับที่จบจากจุฬาครับ"ผมยอมรับความจริงของชีวิตว่าเด็กบ้านนอก ยากจน ส่วนใหญ่ขาดโอกาสเกือบจะทุกๆด้าน ขาดแม้จะได้รับคำแนะนำที่ดีๆตอนที่เป็นเด็ก ด้วยความยากจนทำให้ผมต้องทำงานหาเงินเรียนเพื่อช่วยเหลือทางบ้านในขณะที่เรียนรามปี 4

        
เริ่มต้นที่สำนักงานบัญชีและอยู่ในอาชีพของนักบัญชีเกือบสิบปี
       ผมได้มีโอกาสฝึกงานและได้ทำงานที่สำนักงานสหบัญชีกิจและกฎหมายแถวพระโขนงอยู่ประมาณ 2 ปี ทำให้ผมได้  เข้าใจการทำงานของสำนักงานบัญชีเป็นอย่างดี แต่ก็ยังไม่เข้าใจว่าการทำบัญชีจริงๆเขาทำงานอย่างไรเพราะการทำงาน  
       ทำให้ผมได้ตัดสินใจออกหาประสบการณ์ในการวางระบบบัญชี การทำงานทางด้านบัญชี การเป็นที่ปรึกษาทางบัญชีและเปิดธุรกิจสำนักงานบัญชีในนามบริษัทสำนักงานเอกกิจการบัญชี จำกัดจนอายุ 29 ปีจึงตัดสินใจเข้าสู่ธุรกิจซอฟท์แวร์เมื่อ 
4 กันยายน 2538 ซึ่งเป็นวันจัดตั้งบริษัท โปรซอฟท์ คอมเทค จำกัดอย่างเป็นทางการ